2022  Mürrig Waoter

De werkgroep Cultuur van De Bewaorsmiense voerde in april 2022 een nieuwe streekmusical op met de Maas en Waalse titel ‘Mürrig Waoter’.  

Deze negende streekmusical werd de jubileumvoorstelling van de in 2002 opgerichte werkgroep cultuur van De Bewaorsmiense. De werkgroep  realiseert musicalproducties om de rijke geschiedenis van het Land van Maas en Waal onder de aandacht te brengen. Dit alles uiteraard in het onvervalst Maos en Waolse dialect.

 

‘Mürrig Waoter’ was een volksvertelling over een vergeten beroep van de riviervisser dat in elk dorp aan een rivier werd uitgeoefend. Het lief en leed van de Maas en Waalse visserijgemeenschap werd op de planken gebracht in een mix van een lach en een traan voorzien met tien gevarieerde liedjes.

Duizend jaar roeiden riviervissers de Maas en de Waal op. Met betere netten vingen ze steeds meer trekvissen als steur en zalm. Een zwaar en onzeker, maar ook lucratief bestaan in de eeuwen dat de vis nog duur werd betaald door rijke afnemers. Vaders namen hun zonen al jong mee, alle handen waren welkom.

 

Generaties lang werden de vaardigheden doorgegeven. 'Voor zwemles was geen tijd, vissers zwemmen niet, die verdrinken'. Vanaf 1880 verminderde de hoeveelheid gevangen vis. De steur, de koning van de rivier die wel zes meter lang kon worden, verdween als eerste. Toen zelfs het neusje van de zalm ging stinken en witvis naar carbol rook, leek de riviervisserij ten dode opgeschreven.

 

Het verhaal

Pieter, de zoon van Gerrit van Straaten en Antje Zepers wilde aan wal blijven. Hij wilde doorleren. Volgens de pastoor had Pieter een ‘gezond verstand’ en kon hij het ver schoppen. Hij moest naar het seminarie, vond de priester. Pieter moest een visser van mensen worden. Maar op dat pad naar heiligheid stond Boukje, de dochter van Otto ten Donselaere, verpachter van alle wateren zover het oog reikt. Pieter voelde zich vies en lomp vergeleken bij haar, maar zij had de vonk in zijn ogen herkend. Het celibaat was niets voor de visserszoon, maar het seminarie was voor hem de enige weg om aan het harde vissersleven te ontsnappen.

Na een ingrijpende familiegebeurtenis leek de toekomst van de talentvolle visserszoon bepaald. Alles kwam uiteindelijk goed al zou de visserij nooit meer worden zoals-ie was.

Een mix van heerlijke ingrediënten voor een echte streekmusical, waarin de acteurs lief en leed van de Maas en Waalse visserijgemeenschap op een prachtige manier vertolkten in een verrassend decor. Een groot LED scherm besloeg de gehele achterwand van het decor. De in november '21 opgenomen beelden van de levende rivier pasten naadloos en harmonieus in het decor van de visserskade.